پارگی رباط صلیبی جلویی (ACL) و رباط صلیبی پشتی (PCL) اغلب در اثر حوادث شدید مانند تصادفات رانندگی، آسیب های ورزشی یا سقوط ایجاد می شود. این دو رباط نقش بسیار مهمی در پایداری، ثبات و کنترل حرکات مفصل زانو دارند. وجود آن ها باعث می شود فرد بتواند حرکات متعادل داشته باشد و زانو را تا حدود ۹۰ درجه بدون ناپایداری خم کند. در این مقاله، به بررسی اهمیت رباط های صلیبی، دلایل آسیب دیدگی آن ها، علائم، روش های تشخیص و درمان می پردازیم.
شرکت همیار طب لیان با همکاری دکتر عزیز عباسپور در زمینه ی پروتز پا و کاشت پای مصنوعی فعالیت می کند. با توجه به اهمیت بالای رباط های صلیبی و عدم آگاهی برخی افراد که منجر به آسیب به این بخش حیاتی زانو می شود، در این مقاله تلاش کرده ایم اطلاعاتی جامع و کاربردی در اختیار شما قرار دهیم تا هم در پیشگیری از آسیب ها موفق تر عمل کنید و هم در صورت بروز مشکل، با آگاهی و آرامش مسیر درمان را طی نمایید.
آناتومی مفصل زانو و رباط های صلیبی
مفصل زانو یکی از پیچیده ترین مفاصل بدن انسان است که استخوان ران (فمور) را به استخوان ساق پا (تیبیا) متصل می کند. درون این مفصل، رباط های متعددی وجود دارد که مهم ترین آن ها رباط صلیبی جلویی و رباط صلیبی پشتی هستند.
- رباط صلیبی جلویی (ACL) از قسمت جلویی استخوان تیبیا آغاز شده و به بخش پشتی استخوان ران متصل می شود. وظیفه ی اصلی این رباط، جلوگیری از لغزش استخوان تیبیا به سمت جلو نسبت به استخوان ران است.
- رباط صلیبی پشتی (PCL) از قسمت پشتی استخوان تیبیا شروع شده و به بخش جلویی استخوان ران متصل می شود. این رباط مانع از حرکت بیش از حد استخوان ران به سمت جلو یا عقب می گردد.
هماهنگی عملکرد این دو رباط نقش اساسی در تعادل، ثبات و عملکرد صحیح زانو دارد.
میزان و درجات آسیب در پارگی رباط صلیبی
هر دو رباط صلیبی جلویی و پشتی مستعد آسیب و پارگی هستند. این آسیب ها بیشتر در اثر ورزش های پرفشار، زمین خوردن، تصادفات رانندگی و ضربات مستقیم ایجاد می شوند. طبق آمار، حدود نیمی از آسیب های ACL با صدمات دیگری مانند آسیب منیسک، غضروف مفصلی یا سایر رباط های زانو همراه است.
پارگی رباط صلیبی به سه درجه تقسیم می شود:
- پارگی درجه اول: در این حالت رباط دچار کشیدگی خفیف شده، اما زانو همچنان پایدار است و عملکرد نسبتاً طبیعی دارد.
- پارگی درجه دوم: رباط دچار کشیدگی شدید شده یا به صورت ناقص پاره شده است. در این حالت زانو ممکن است شل و ناپایدار به نظر برسد.
- پارگی درجه سوم: رباط به طور کامل پاره شده و زانو دچار بی ثباتی شدید می شود. این نوع پارگی معمولاً کل رباط را درگیر می کند و به ندرت فقط بخشی از آن آسیب می بیند. پارگی کامل اغلب زمانی رخ می دهد که زانو در حالت خم شده (حدود ۹۰ درجه) قرار دارد.
پارگی رباط صلیبی پشتی نیز در همین درجات دسته بندی می شود، با این تفاوت که در بسیاری از موارد، آسیب آن جزئی تر از پارگی رباط جلویی است.
تفاوت پارگی رباط صلیبی جلویی (ACL) و رباط صلیبی پشتی (PCL)
رباط های صلیبی جلویی (ACL) و پشتی (PCL) هر دو در مرکز مفصل زانو قرار دارند، اما عملکرد، شدت آسیب و روش درمان آن ها با یکدیگر متفاوت است. پارگی رباط صلیبی جلویی معمولاً در اثر حرکات چرخشی ناگهانی، توقف سریع، تغییر جهت یا فرود اشتباه پس از پرش رخ می دهد. این نوع آسیب بیشتر در ورزش هایی مانند فوتبال، بسکتبال و اسکی دیده می شود و اغلب با بی ثباتی شدید زانو همراه است.
در مقابل، پارگی رباط صلیبی پشتی اغلب به دلیل ضربه مستقیم به زانوی خم شده (مانند تصادف رانندگی) ایجاد می شود. شدت ناپایداری در آسیب PCL معمولاً کمتر از ACL است و در بسیاری از موارد با درمان غیرجراحی کنترل می شود. به طور خلاصه:
- پارگی ACL شایع تر و معمولاً شدیدتر است
- پارگی PCL اغلب خفیف تر بوده و کمتر نیاز به جراحی دارد
- بی ثباتی زانو در ACL محسوس تر است
- دوره توانبخشی ACL معمولاً طولانی تر است
دلایل پارگی رباط صلیبی جلویی
- تصادفات رانندگی
- تغییر جهت ناگهانی هنگام ورزش (مانند فوتبال یا بسکتبال)
- توقف ناگهانی در حین دویدن
- کاهش سریع سرعت حرکت
- فرود نادرست پس از پرش
مطالعات نشان داده اند که خطر پارگی ACL در ورزشکاران زن بیشتر از مردان است. این موضوع به عواملی مانند تفاوت در قدرت عضلانی، ساختار بدنی، سیستم عصبی و الگوی حرکتی مرتبط است.
علائم آسیب رباط صلیبی جلویی (ACL)
- درد در ناحیه زانو
- تورم زانو (معمولاً بیش از ۲۴ ساعت باقی می ماند)
- کاهش دامنه حرکتی زانو
- ناتوانی یا درد هنگام راه رفتن روی پای آسیب دیده
- احساس بی ثباتی یا خالی کردن زانو
دلایل پارگی رباط صلیبی پشتی
آسیب به رباط صلیبی پشتی معمولاً نیازمند نیروی شدیدتری است، از جمله:
- ضربه مستقیم به زانوی خم شده در تصادف خودرو
- آسیب های ورزشی همراه با خم شدگی شدید زانو
- کشیدگی بیش از حد رباط
- راه رفتن نادرست در سطوح ناهموار
علائم آسیب رباط صلیبی پشتی (PCL)
- درد زانو
- تورم سریع و ناگهانی زانو
- مشکل یا ناتوانی در راه رفتن
- احساس دررفتگی یا جابه جایی در مفصل زانو
عوارض احتمالی پارگی رباط صلیبی
- آسیب های عصبی ـ عضلانی
- تخریب یا مرگ بافت استخوانی
- بی ثباتی مزمن زانو
- محدودیت حرکتی
- درد طولانی مدت زانو
آیا پارگی رباط صلیبی همیشه نیاز به جراحی دارد؟
خیر، همه ی پارگی های رباط صلیبی نیاز به جراحی ندارند. تصمیم گیری برای جراحی به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله:
- سن بیمار
- میزان فعالیت روزانه یا ورزشی
- شدت ناپایداری زانو
- وجود آسیب های همزمان (منیسک، غضروف، رباط های دیگر)
در پارگی کامل رباط صلیبی جلویی (ACL)، به ویژه در افراد جوان و ورزشکار، جراحی معمولاً توصیه می شود. اما افراد مسن تر یا کم تحرک ممکن است با درمان غیرجراحی و فیزیوتراپی به عملکرد قابل قبولی برسند. در مورد پارگی رباط صلیبی پشتی (PCL)، در بسیاری از موارد درمان محافظه کارانه شامل استراحت، بریس و فیزیوتراپی کافی است و جراحی تنها در آسیب های شدید انجام می شود.
روش های تشخیص آسیب رباط صلیبی
پزشک با بررسی ناپایداری زانوی سالم و آسیب دیده می تواند به میزان آسیب پی ببرد. در آسیب رباط صلیبی پشتی، هنگام خم شدن زانو ممکن است استخوان ساق به سمت عقب حرکت کند.
- عکس برداری با اشعه ایکس: برای بررسی آسیب های استخوانی استفاده می شود، نه خود رباط
- MRI: بهترین و دقیق ترین روش برای بررسی آسیب رباط ها، منیسک و بافت های نرم زانو
نکته: اگر از زمان آسیب بیش از ۳ ماه گذشته باشد، ممکن است برخی آسیب ها در MRI به وضوح دیده نشوند.
درمان غیرجراحی (طبیعی) پارگی رباط صلیبی
انتخاب روش درمان به سن، سطح فعالیت و نیازهای فرد بستگی دارد. ورزشکاران معمولاً تمایل دارند به سطح قبلی فعالیت بازگردند، اما افراد مسن یا کم تحرک ممکن است با درمان های غیرجراحی نیز بهبود یابند. در برخی موارد پارگی رباط صلیبی جلویی، بدون جراحی بهبود کامل حاصل نمی شود، اما برای افراد کم تحرک می توان از:
- زانوبند طبی
- عصا یا واکر
- استراحت، یخ و بالا نگه داشتن پا
- فیزیوتراپی چند هفته تا چند ماهه
استفاده کرد. در مورد پارگی رباط صلیبی پشتی، در بسیاری از موارد نیازی به جراحی نیست و درمان های محافظه کارانه نتیجه بخش هستند.
درمان جراحی پارگی رباط صلیبی
جراحی معمولاً راه حل قطعی برای پارگی کامل رباط صلیبی جلویی است، زیرا این رباط خودبه خود ترمیم نمی شود. در جراحی، رباط پاره شده با پیوند بافتی (گرافت) جایگزین می شود که می تواند از:
- تاندون پاتلا
- تاندون همسترینگ
- بافت اهدایی
گرفته شود. بازگشت کامل عملکرد زانو معمولاً چند ماه زمان می برد.
توانبخشی و فیزیوتراپی
چه درمان جراحی انجام شود و چه نشود، فیزیوتراپی نقش کلیدی در بازگشت قدرت و دامنه حرکتی زانو دارد. این جلسات معمولاً ۱ تا ۴ هفته پس از جراحی آغاز می شوند و ممکن است ۶ تا ۱۲ ماه برای بهبودی کامل زمان نیاز باشد.
تمرینات فیزیوتراپی بعد از پارگی رباط صلیبی (قبل و بعد از جراحی)
فیزیوتراپی یکی از مهم ترین مراحل درمان پارگی رباط صلیبی است و چه قبل از جراحی و چه بعد از آن نقش کلیدی دارد.
فیزیوتراپی قبل از جراحی
هدف اصلی:
- کاهش درد و تورم
- افزایش دامنه حرکتی
- تقویت عضلات اطراف زانو
آماده سازی مناسب قبل از جراحی، نتایج درمان را به طور چشمگیری بهبود می دهد.
فیزیوتراپی بعد از جراحی
تمرینات به صورت مرحله ای انجام می شوند:
- کنترل درد و التهاب
- بازگرداندن دامنه حرکتی
- تقویت عضلات
- تمرینات تعادلی و عملکردی
مدت زمان توانبخشی بسته به شرایط بیمار ممکن است ۶ تا ۱۲ ماه طول بکشد و باید حتماً زیر نظر فیزیوتراپیست انجام شود.
نقش عضلات اطراف زانو در محافظت از رباط های صلیبی
عضلات اطراف مفصل زانو نقش بسیار مهمی در کاهش فشار واردشده به رباط های صلیبی دارند. حتی در افرادی که دچار پارگی رباط صلیبی شده اند، تقویت عضلات می تواند تا حد زیادی ثبات زانو را جبران کند. مهم ترین عضلات محافظ زانو عبارت اند از:
- عضلات چهارسر ران: کمک به کنترل خم و راست شدن زانو
- عضلات همسترینگ: کاهش فشار وارد بر رباط صلیبی جلویی
- عضلات ساق پا و لگن: حفظ تعادل و کنترل حرکات زانو
ضعف عضلانی یکی از عوامل مهم افزایش خطر پارگی رباط صلیبی، به ویژه در ورزشکاران است. به همین دلیل، تمرینات تقویتی و تعادلی نقش مهمی در پیشگیری و درمان دارند.
روش های نوین درمان و جراحی رباط صلیبی
امروزه درمان پارگی رباط صلیبی هم پای روش های درمان قطع عضو، با پیشرفت های چشمگیری همراه بوده است. جراحی آرتروسکوپی به عنوان روش استاندارد، با حداقل برش و آسیب بافتی انجام می شود. روش های نوین شامل:
- استفاده از گرافت های پیشرفته (همسترینگ، پاتلا، بافت اهدایی)
- تکنیک های دقیق تر بازسازی رباط
- برنامه های توانبخشی هوشمند و شخصی سازی شده
- کاهش زمان بستری و بازگشت سریع تر به فعالیت
این پیشرفت ها باعث شده اند نتایج جراحی پایدارتر و میزان بازگشت به ورزش بالاتر باشد.
سؤالات متداول بیماران درباره پارگی رباط صلیبی
آیا رباط صلیبی پاره شده خودبه خود ترمیم می شود؟
خیر، رباط صلیبی جلویی معمولاً خودبه خود ترمیم نمی شود و در پارگی کامل نیاز به درمان تخصصی دارد.
آیا بعد از جراحی امکان پارگی مجدد وجود دارد؟
بله، اما با رعایت توانبخشی اصولی و تقویت عضلات، این احتمال به حداقل می رسد.
چه مدت بعد از جراحی می توان راه رفت؟
معمولاً چند روز تا چند هفته پس از جراحی، بسته به شرایط بیمار.
آیا بعد از درمان، زانو مثل قبل می شود؟
در بسیاری از بیماران، با درمان صحیح و فیزیوتراپی منظم، عملکرد زانو بسیار نزدیک به حالت طبیعی خواهد بود.


![[:fa]htl[:]](https://www.hamyarteblian.com/wp-content/uploads/2021/04/knee1-min-1.jpg)

![[:fa]تعویض مفصل ران[:]](https://www.hamyarteblian.com/wp-content/uploads/2020/12/premier-orthopaedics-hip-pain.jpg)
![[:fa]Amputaion[:]](https://www.hamyarteblian.com/wp-content/uploads/2020/12/amputation-teaser.jpg)
![[:fa]htl_sport[:]](https://www.hamyarteblian.com/wp-content/uploads/2019/02/amputee-1.jpg)
![[:fa]آرتروز[:]](https://www.hamyarteblian.com/wp-content/uploads/2020/12/2375210.jpeg)