درمان قطع عضو به روش

کاشت پای مصنوعی

چرا کاشت پای مصنوعی اهمیت دارد؟

قطع عضو پا تجربه ای بسیار دشوار است که علاوه بر چالش های جسمی، می تواند تأثیرات روانی عمیقی نیز بر فرد بگذارد.

اما مهم ترین نکته این است که هر چه سریع تر فرد بتواند به زندگی عادی بازگردد، روند بهبودی و سازگاری او بسیار بهتر خواهد بود.

ایمپلنت اندو اکسو یکی از پیشرفته ترین و موثرترین روش ها برای بازسازی عضو قطع شده است که با ایجاد حس واقعی بازگشت پا، امکان حرکت طبیعی تر و استقلال بیشتر را برای فرد فراهم می کند.

این تکنولوژی مدرن کمک می کند تا بیمار نه تنها از لحاظ فیزیکی، بلکه از نظر روانی نیز احساس بازگشت و کنترل کامل بر زندگی خود داشته باشد و سریع تر به مسیر زندگی عادی و فعال بازگردد.

کاشت پای مصنوعی در ایران
کاشت پای مصنوعی در ایران
کاشت پای مصنوعی در ایران

قطع عضو

قطع عضو، یکی از سانحه هایی است که برای هر کسی ممکن است ایجاد شود. متاسفانه این اتفاق می تواند زندگی شخصی و کاری بیمار را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار دهد و در نتیجه شرایط زندگی را برای فرد دشوارتر نماید. خوشبختانه روش های مختلف درمانی مانند کاشت ایمپلنت قطع عضو (کاشت پای مصنوعی) وجود دارد که امروزه استفاده می شوند. تا توانایی حرکت را به بیماری که دچار قطع عضو شده است برگرداند. قطع عضو می تواند برای قسمت هایی از بدن مانند بازو، پا، دست، انگشتان دست و پا و … ایجاد شود.

قطع عضو های رایج

 یکی از قطع عضوهایی که بسیار رایج است، از دست دادن پا، قسمت بالا یا پایین زانو است. تکنولوژی استفاده از روش کاشت ایمپلنت مربوط به کشور آلمان است که تا کنون در 5 کشور اروپایی مورد استفاده قرار گرفته است. خوشبختانه در ایران نیز این فناوری با استفاده از خدمات شرکت همیار طب لیان و همکاری دکتر عباسپور برای اولین بار در رشت مورد استفاده قرار گرفته است.

قطع عضو به چه دلایلی رخ میدهد؟

زمانی که فردی در سانحه تصادف یا جنگ دچار آسیب دیدگی می شود، شدت ضربه معمولاً به حدی است که جریان خون و اکسیژن رسانی به ناحیه آسیب دیده مختل می شود. در این شرایط پزشک مجبور است برای حفظ جان فرد، ناحیه آسیب دیده را قطع کند؛ چرا که بدون خون رسانی مناسب، سلول ها عملکرد خود را از دست می دهند و احتمال بروز عفونت و خطر مرگ افزایش می یابد.
از مهم ترین دلایل قطع عضو می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • آسیب شدید (مانند تصادف خودرو یا سوختگی شدید)
  • تومور سرطانی در استخوان یا عضله اندام مورد نظر
  • عفونت شدید مقاوم به درمان
  • ضخیم شدن بافت عصبی (نروما)
  • یخ زدگی اندام

درمان قطع عضو

هنگامی که فردی دچار قطع عضو می شود، روش های متعددی برای درمان و بازتوانی وجود دارد. با این حال، در برخی شرایط خاص که امکان استفاده از پروتزهای متصل دائمی به بدن بیمار فراهم نیست، کاشت ایمپلنت پای مصنوعی به عنوان راهکاری نوین و پیشرفته مطرح می شود. این روش جراحی با هدف ایجاد اتصال مستقیم بین استخوان و پروتز طراحی شده و امکان حرکت طبیعی تر و حس واقعی تر بازگشت عضو را فراهم می کند.

در ایران، این فناوری پیشرفته برای نخستین بار توسط دکتر عزیز عباسپور در شهر رشت، روی یک بیمار جوان ۳۰ ساله با موفقیت اجرا شد و گامی بزرگ در زمینه ارتقای کیفیت زندگی بیماران قطع عضو محسوب می شود. استفاده از ایمپلنت های اندو اکسو نه تنها باعث بهبود عملکرد حرکتی می شود، بلکه نقش مهمی در بازگرداندن اعتماد به نفس و استقلال فرد دارد.

این روش نوآورانه، با توجه به مزایای فراوانش، روز به روز بیشتر مورد استقبال بیماران و متخصصان قرار گرفته و می تواند نقطه عطفی در روند درمان قطع عضو باشد. اگر به دنبال راهکارهای پیشرفته و موثر برای بازتوانی قطع عضو هستید، ایمپلنت پای مصنوعی اندو اکسو یکی از بهترین گزینه ها به شمار می رود.

مشاوره و ارزیابی تخصصی

در این مرحله، تیم پزشکی همیارطب لیان با بررسی کامل وضعیت بیمار، نیازها و شرایط جسمانی او، بهترین روش درمان و نوع ایمپلنت را پیشنهاد می دهند. این مشاوره تخصصی، پایه و اساس موفقیت درمان است و تمام سوالات بیمار پاسخ داده می شود.

درمان و عمل جراحی کاشت ایمپلنت

پس از ارزیابی و تصمیم گیری، جراحی کاشت ایمپلنت توسط متخصصین مجرب انجام می شود. در این مرحله، ایمپلنت به استخوان باقی مانده متصل می شود تا پایه ای محکم برای پروتز پای مصنوعی فراهم گردد.

مراقبت های پس از عمل و توان بخشی

بعد از جراحی، مراقبت های ویژه و فیزیوتراپی برای تسریع روند بهبودی و استخوان سازی انجام می شود. تیم همیارطب لیان همراه بیمار است تا از بهبود کامل و بازگشت سریع به زندگی عادی اطمینان حاصل شود.

جدیدترین روش کاشت پای مصنوعی

کاشت پای مصنوعی به روش ایمپلنت اندو-اکسو (Endo-Exo Implantation) یکی از فناوری‌های پیشرفته در پروتز پا است. در این روش، پای مصنوعی به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود: بخش داخلی (Endo) و بخش خارجی (Exo). بخش داخلی داخل استخوان کاشته می‌شود و شامل یک ایمپلنت فلزی (معمولاً تیتانیوم) است که با جراحی در استخوان باقی‌مانده جایگذاری شده و به مرور زمان با استخوان پیوند می‌خورد. بخش خارجی (Exo) به عنوان پروتز پای مصنوعی خارجی عمل می‌کند و به بخش Endo وصل می‌شود. اتصال میان قسمت Endo و Exo از طریق جفت‌شدن و تعامل مکانیکی صورت می‌گیرد. این اتصال به وسیله قطعات و محفظه‌های مکانیکی محکم و ایمپلنت‌های خاصی که به استخوان اصلی پیوند داده می‌شوند ایجاد می‌شود. این اتصال پایدار و قابل اطمینان، حس طبیعی حرکت و پایداری بیشتری را برای بیمار فراهم می‌آورد.

منظور از کاشت پای مصنوعی چیست؟

برای پیاده سازی این روش از ایده ای مشابه ایمپلنت دندان استفاده شده است. در واقع، برای اجرای این درمان، ناحیه ای از استخوان که قرار است ایمپلنت در آن قرار گیرد، باید از نظر ساختاری سالم و قادر به پذیرش ایمپلنت باشد. این شرایط تضمین می کند که عضو مصنوعی به طور دائمی و پایدار به بدن متصل شود. ایمپلنت استفاده شده بسیار مقاوم بوده و پروتز متصل به آن دائمی و قابل اطمینان است. در انیمیشن، مراحل درمان به صورت کامل و گام به گام توضیح داده شده است.

کاشت ایمپلنت قطع عضو EEP معمولاً در سه مرحله انجام می شود که دو مرحله اول با بیهوشی عمومی یا بی حسی نخاعی (اسپاینال) و مرحله سوم بدون نیاز به بیهوشی یا حتی بی حسی انجام می گیرد.

 

مراحل کاشت پای مصنوعی

مرحله اول: کاشت بخش داخلی ایمپلنت Endo در استخوان باقی مانده بیمار انجام می شود.

مرحله دوم: در این مرحله، طی یک عمل جراحی، با استفاده از ابزار مخصوص، سوراخی به قطر ۱ تا ۲ سانتی متر در پایین ترین قسمت عضو روی پوست ایجاد می شود تا دسترسی به بخش داخلی ایمپلنت داخل استخوان فراهم شود. سپس رابطی به نام bridge module به بخش داخلی ایمپلنت متصل می گردد.

مرحله سوم: بخش بیرونی ایمپلنت (EXO) پس از اندازه گیری دقیق ابعاد و ویژگی های آناتومیکی و مکانیکی بیمار، روی bridge module نصب می شود. در ادامه، قطعات زانو، مچ پا و پنجه توسط کارشناسان ارتز و پروتز متناسب با پای سالم بیمار ساخته و نصب می گردد. همچنین الگوی راه رفتن بیمار براساس فیزیک و نحوه حرکت قبل از قطع عضو تنظیم می شود.

این روند به این معناست که تنها چند روز پس از مرحله دوم، بیمار دوباره تجربه راه رفتن طبیعی را به دست می آورد و قادر خواهد بود احساس تماس مستقیم زمین زیر پای خود را داشته باشد؛ زیرا تمامی نیروی وارد شده از زمین مستقیماً از طریق بخش اندو به استخوان بیمار منتقل می شود.

سیستم های کاشت پای مصنوعی یا EEP چیست؟

سیستم اندو-اکسو یک روش پیشرفته کاشت پای مصنوعی است که در آن پروتز به طور مستقیم و دائمی از طریق ایمپلنت به استخوان باقی‌مانده بیمار متصل می‌شود. این اتصال محکم باعث پایداری بالا می‌شود و همچنین انتقال طبیعی نیروها را ممکن می‌سازد. به همین دلیل بیمار احساس حرکت واقعی پا را تجربه می‌کند و مشکلات رایج سوکت‌های سنتی برطرف می‌شود.

پایداری بالا در کاشت پای مصنوعی به روش اندو-اکسو یکی از شاخص‌ترین ویژگی‌های این فناوری است. در این روش پروتز از طریق ایمپلنتی که مستقیماً به استخوان باقی‌مانده پیوند زده می‌شود، به صورت دائمی و محکم متصل می‌گردد. این اتصال بی‌نظیر باعث ادغام پروتز با استخوان می‌شود. نتیجه آن ثبات و پایداری فوق‌العاده در استفاده روزمره خواهد بود. چنین پایداری اطمینان بیمار را در حرکت افزایش می‌دهد و نگرانی از جابه‌جایی یا لغزش پروتز را کاهش می‌دهد. در نهایت، این ویژگی کیفیت زندگی او را بهبود می‌بخشد.

علاوه بر این، یکی از مزایای مهم روش اندو-اکسو طراحی دقیق ایمپلنت و پروتز است.
این طراحی امکان انتقال بهینه بارهای وزنی بدن را به استخوان اصلی فراهم می‌کند. این انتقال بار به صورت متوازن انجام می‌شود و از ایجاد فشارهای نامتناسب و تنش‌های موضعی جلوگیری می‌کند. در نتیجه استخوان در وضعیت سالم‌تر و مقاوم‌تری باقی می‌ماند.
همچنین تعادل حرکتی بیمار به طور قابل توجهی ارتقا پیدا می‌کند.

آیا بیمار حس طبیعی را تجربه میکند

از جنبه حسی، سیستم اندو-اکسو مزیت منحصربه‌فردی دارد. این ویژگی باعث می‌شود بیمار احساس بازگشت عضو واقعی را تجربه کند. اتصال مستقیم پروتز به استخوان نیز باعث می‌شود پروتز به عنوان عضوی طبیعی و یکپارچه در بدن پذیرفته شود.

این پیوند عمیق حس طبیعی راه رفتن و تماس با زمین را برای بیمار فراهم می‌کند. به همین دلیل، تمایز بین پروتز و عضو اصلی بسیار سخت خواهد شد. این حس طبیعی اعتماد به نفس بیمار را افزایش می‌دهد. همچنین به بازتوانی روانی و اجتماعی او کمک شایانی می‌کند.

کاشت پای مصنوعی به روش اندو-اکسو به بیماران اجازه می‌دهد با استقلال بیشتری در زندگی روزمره شرکت کنند. آن‌ها می‌توانند دوباره فعالیت‌های ورزشی خود را از سر بگیرند. طراحی ارگونومیک و تطابق کامل با آناتومی بدن نیز باعث می‌شود انتقال نیرو و حرکت به‌طور کاملاً طبیعی انجام شود. این انتقال بدون دردسر و بدون فشار اضافی صورت می‌گیرد. در این روش، پیوندی طولانی‌مدت، ایمن و بدون عوارض جانبی بین استخوان باقی‌مانده و پروتز ایجاد می‌شود. این پیوند تجربه‌ای بسیار نزدیک به عملکرد پای طبیعی را برای بیمار رقم خواهد زد.

در مجموع، کاشت پای مصنوعی به روش اندو-اکسو باعث ایجاد اتصال محکم و طبیعی بین استخوان و پروتز می‌شود. این روش عملکرد حرکتی بیمار را بهبود می‌دهد. همچنین کیفیت زندگی و استقلال بیماران قطع عضو را به شکل چشمگیری ارتقا می‌دهد. در نهایت، این فناوری تجربه‌ای متفاوت و مدرن از استفاده از پروتز فراهم خواهد کرد.

بازگشت تحرک و عملکرد طبیعی

  • حس راه رفتن کاملاً طبیعی و بازگشت به الگوی حرکتی پیشین
  • افزایش تحرک مفصل ران و جلوگیری از مشکلات آرتروز لگن
  • استفاده مؤثر از ماهیچه های باقی مانده لگن، ران و زانو
     حذف مشکلات پوستی رایج ناشی از تماس پوست با سوکت یا لاینر
  • کاهش تعریق و گرمای پوست حتی در فصول گرم
  • راحتی کامل حتی در هنگام استحمام
  •  بازگشت شکل طبیعی عضلات عضو قطع شده
  • انتقال بار به پروتز به شکل بهینه و قابل توجه

  • کاهش مصرف انرژی و ایجاد احساس سبک‌تر بودن پروتز (بیماران وزن آن را تا ۱۰۰ گرم گزارش کرده‌اند)

  • بازگشت اعتمادبه‌نفس برای حضور در اجتماع

  • قابلیت انجام ورزش‌های سبک و فعالیت‌های تفریحی
  • احساس طبیعی‌تر و یکپارچه با پروتز
  • پیشگیری از عفونت های مکرر در عضو باقی مانده
  • امکان حرکت آزاد در تمام جهات با دامنه حرکتی نزدیک به عضو طبیعی
  • پیشگیری از کمردرد و پارگی دیسک کمر ناشی از نحوه راه رفتن نادرست
  • افزایش قد تا حدود 4 سانتی متر
  • پیشگیری از مشکلات قلبی و کلیوی مرتبط با محدودیت حرکتی
  • مناسب برای اندام های کوتاه و افراد با شرایط خاص استخوانی
  • حفظ الگوی راه رفتن امن، صاف و کاملاً طبیعی
  • عدم وارد آمدن فشار اضافی به مفصل لگن هنگام حرکت
  • بی نیازی از اصلاح یا تنظیم مجدد پروتز در صورت تغییر وزن بیمار
  • کاهش محسوس دردهای فانتومی یا خیالی
  • سهولت استفاده: بخش اکسو و پروتز سریع و آسان باز و بسته می‌شوند.
    این کار تنها با یک آچار و حتی توسط یک دست انجام می‌شود.

مقایسه روش های کاشت پای مصنوعی

مقایسه ایمپلنت اندو اکسو و روش سوکت در بازتوانی بیماران قطع عضو بسیار مهم است.
این موضوع یکی از اصلی‌ترین مباحث در حوزه پروتز و توان‌بخشی به شمار می‌آید. این مقایسه تأثیر مستقیم بر کیفیت زندگی بیمار دارد. همچنین عملکرد حرکتی او را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هر یک از این روش‌ها ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند. در کنار این مزایا، محدودیت‌هایی هم وجود دارد. آشنایی دقیق با آن‌ها به انتخاب بهترین گزینه درمانی کمک می‌کند.

روش سوکت (Socket Prosthesis)

روش سوکت یکی از قدیمی‌ترین و رایج‌ترین روش‌های پروتزگذاری است. در این روش پروتز با یک پوشش نرم و انعطاف‌پذیر به نام سوکت به بدن بیمار متصل می‌شود. این سوکت بر اساس شکل قسمت باقی‌مانده عضو ساخته شده و مزایایی همچون سهولت استفاده و هزینه کمتر دارد. با این حال، تماس مستقیم پوست با سوکت مشکلاتی ایجاد می‌کند. تحریک پوست و زخم‌های فشاری از شایع‌ترین آن‌ها هستند. این موضوع می‌تواند باعث ناراحتی‌های طولانی‌مدت شود. همچنین تغییرات حجم عضو باقی‌مانده باعث می‌شود بیمار به تنظیم یا تعویض مکرر سوکت نیاز داشته باشد. این فرایند هم زمان‌بر است و هم هزینه‌بر.

ایمپلنت اندو اکسو (Endo-Exo Implant)

ایمپلنت اندو اکسو یک تکنولوژی نوین و پیشرفته است. در این روش پروتز به طور مستقیم از طریق یک ایمپلنت فلزی به استخوان باقی‌مانده متصل می‌شود. این ایمپلنت که اندو نام دارد داخل استخوان کاشته می‌شود و بخشی خارجی به نام اکسو نیز وجود دارد که پروتز به آن وصل می‌شود. مزیت اصلی این روش انتقال مستقیم نیرو از پروتز به استخوان است. این ویژگی حس طبیعی‌تر در راه رفتن ایجاد می‌کند و کنترل پروتز را بهبود می‌بخشد. از آنجا که تماس مستقیم سوکت با پوست حذف می‌شود، مشکلات پوستی کمتر خواهد بود و بیمار آزادی حرکت بیشتری خواهد داشت. با این حال، این روش به جراحی تخصصی و مراقبت‌های بعد از عمل نیاز دارد و ممکن است برای همه بیماران مناسب نباشد.

جدول مقایسه روش‌های کاشت پای مصنوعی

معیار مقایسهایمپلنت اندو-اکسو (Endo-Exo Implantation)روش سوکت (Socket Prosthesis)برتری
نحوه اتصال پروتزاتصال مستقیم پروتز به استخوان با استفاده از پایه تیتانیومی (Endo) و بخش خارجی (Exo) که از طریق مکانیزم مکانیکی به هم قفل می‌شونداتصال پروتز به عضو باقی‌مانده با استفاده از یک سوکت سیلیکونی یا پلاستیکی که روی پوست و بافت نرم قرار می‌گیرداندو-اکسو؛ به دلیل حذف واسطه‌های پوستی و تماس مستقیم با استخوان
انتقال نیرو و حس راه رفتنانتقال کاملاً طبیعی نیرو و حس زمین به دلیل اتصال مستقیم استخوان به پروتزکاهش حس و کنترل به دلیل وجود لایه‌های سوکت و بافت نرماندو-اکسو؛ بهبود هماهنگی حرکتی و حس تعادل
ثبات و پایداریبسیار پایدار، بدون لغزش یا چرخش پروتز حتی در فعالیت‌های سنگینامکان لغزش، جابه‌جایی یا فشار ناهمگون به عضو در طول روزاندو-اکسو؛ افزایش اعتماد به نفس حرکتی
سلامت پوست و بافت نرمکاهش چشمگیر زخم، سوختگی و تعریق؛ عدم نیاز به تماس پوستیاحتمال بالای زخم فشاری، التهاب و تعریق مزمناندو-اکسو؛ کاهش ریسک مشکلات پوستی و عفونت سطحی
امکان انجام فعالیت ورزشیامکان انجام ورزش‌های پرتحرک مانند دویدن، شنا و دوچرخه‌سواری با اطمینان بالامحدودیت در فعالیت‌های سنگین به دلیل خطر جابه‌جایی سوکتاندو-اکسو؛ مناسب برای سبک زندگی فعال
دوام و طول عمر سیستمطول عمر بالا به دلیل ساختار ثابت و عدم نیاز به تغییرات مکررنیاز به تعویض سوکت با تغییر حجم یا شکل عضواندو-اکسو؛ صرفه‌جویی در هزینه‌های بلندمدت
دوره بازتوانیطولانی‌تر به دلیل جراحی و نیاز به جوش‌خوردن ایمپلنت با استخوانکوتاه‌تر، اما با ریسک افت کیفیت و راحتی در بلندمدتسوکت در کوتاه‌مدت سریع‌تر، اما اندو-اکسو در بلندمدت برتر
محدودیت پزشکینیازمند استخوان سالم و شرایط مناسب برای جراحی ایمپلنتقابلیت استفاده برای اکثر بیماران حتی با استخوان ضعیف‌تربستگی به شرایط بیمار دارد
هزینه اولیهبالاتر به دلیل جراحی و تکنولوژی پیشرفتهپایین‌تر به دلیل تولید ساده‌تراندو-اکسو در بلندمدت مقرون‌به‌صرفه‌تر

این جدول تفاوت‌های اصلی بین روش سوکت و ایمپلنت اندو-اکسو را نشان می‌دهد.

کاهش خطر عفونت در زمان کاشت ایمپلنت

 

همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، روش ایمپلنت اندو-اکسو یکی از مناسب‌ترین گزینه‌های درمانی برای بیماران قطع عضو به شمار می‌آید. با این حال، برای رسیدن به بهترین نتیجه باید ایمپلنت به شکلی اصولی در بدن قرار گیرد.
این کار همچنین باعث می‌شود خطرات احتمالی به حداقل برسد. این اقدام احتمال بروز عفونت را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. 

استفاده از قطعات فلزی که از پوست عبور می‌کنند، با خطر عفونت همراه است. این قطعات به طور مستقیم با محیط بیرونی در تماس هستند. علت این موضوع نقش مهم پوست به عنوان یک سد طبیعی در برابر عوامل خارجی است. زمانی که این سد از بین برود، مسیر ورود میکروب‌ها باز شده و زمینه برای ایجاد عفونت فراهم می‌شود. به همین دلیل امروزه دو روش اصلی برای کاهش ریسک عفونت در عمل کاشت پای مصنوعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش‌ها توسط دکتر عزیز عباسپور و بر اساس شرایط بیمار انجام می‌شوند.
نخست، برداشتن بافت نرم به صورتی است که پوست مستقیماً به سطح خارجی استخوان متصل شود. دوم، به‌کارگیری پیوند پوست در نزدیکی محل ایمپلنت و بخش بیرونی استخوان برای ایجاد یک لایه محافظ طبیعی.

سوالات متداول‌ در زمینه کاشت پای مصنوعی

ایمپلنت اندو اکسو نوعی کاشت پای مصنوعی است که داخل استخوان قرار می‌گیرد.
این روش اتصال بسیار قوی و پایدار بین استخوان و پروتز ایجاد می‌کند.

این ایمپلنت ها راحتی بیشتر، ثبات بالا، کاهش درد و امکان حرکت طبیعی تر را فراهم می کنند و مشکلات پوستی ناشی از پروتزهای خارجی را کاهش می دهند.

ابتدا استخوان بیمار آماده سازی می شود، سپس ایمپلنت در داخل استخوان جاگذاری می شود و بعد از دوره بهبودی، پروتز به ایمپلنت متصل می شود.

معمولاً بین ۳ تا ۶ ماه طول می کشد تا استخوان و ایمپلنت کاملاً جوش بخورند و بیمار بتواند از پروتز استفاده کند.

پاسخ: خیر، این روش برای افرادی که تراکم استخوان کافی دارند و شرایط پزشکی خاصی ندارند مناسب است و قبل از عمل بررسی های تخصصی انجام می شود.

 

رعایت بهداشت محل جراحی، مراجعه منظم به پزشک و انجام فیزیوتراپی برای بازگشت عملکرد حرکتی از مهم ترین نکات است.

مانند هر عمل جراحی، احتمال عفونت وجود دارد اما با رعایت بهداشت و مراقبت های پزشکی می توان این ریسک را به حداقل رساند.

هزینه ها بسته به نوع ایمپلنت، شرایط بیمار و خدمات کلینیک متفاوت است و باید بعد از مشاوره تخصصی تعیین شود.

 

بله، پس از دوره بهبودی و تحت نظر پزشک، بیماران می توانند فعالیت های ورزشی سبک تا متوسط را انجام دهند.

 

ایمپلنت اندو اکسو به استخوان متصل می شود و پروتز خارجی مستقیم روی آن قرار می گیرد، اما پروتزهای سنتی معمولاً به وسیله بند یا کاپ روی بدن بسته می شوند که باعث ناراحتی و مشکلات پوستی می شود.

یکی از سوالات رایج بیماران این است. «آیا پس از کاشت پای مصنوعی می‌توان فعالیت ورزشی انجام داد؟»
پاسخ این است که بله. با استفاده از ایمپلنت اندو-اکسو، عضو مصنوعی به طور مستقیم به استخوان متصل می‌شود.
این اتصال محکم باعث می‌شود بیمار بتواند بسیاری از فعالیت‌های ورزشی را انجام دهد.
همچنین نگرانی از جابه‌جا شدن یا افتادن پروتز به حداقل می‌رسد. البته نوع و شدت ورزش باید با نظر و تأیید پزشک متخصص تعیین شود.

در ویدئوهای زیر می‌توانید تجربه واقعی بیماران را مشاهده کنید.
این بیماران با استفاده از این روش دوباره به فعالیت‌های ورزشی بازگشته‌اند.
همچنین توانسته‌اند زندگی فعال خود را از سر بگیرند.

نظر برخی بیماران در مورد کاشت پای مصنوعی

تو این روش، واقعاً حس می‌کنی وزن پروتز کمتر شده و انرژی کمتری مصرف می‌کنی. من با این روش، حس برگشتن عضو واقعی رو تجربه کردم و واقعاً زمین رو زیر پام حس می‌کردم. همچنین اون زخم‌ها و عفونت‌هایی که با روش سوکت داشتم، دیگه تو این روش ندارم...
جناب آقای معین خزایی
سال کاشت 1397
از وقتی این عمل رو انجام دادم، خیلی راضی‌ام. پیاده‌روی می‌کنم، دوچرخه‌سواری می‌کنم و هیچ مشکلی ندارم. کارهای روزمره‌مو کامل انجام می‌دم و واقعاً مشکلی ندارم. زندگی خیلی خوبی دارم و خیلی راحت باهاش راه می‌رم...
جناب آقای سیدجمال حسینی
سال کاشت 1398
من وقتی از سوکت استفاده می‌کردم، با فعالیت زیاد کلی مشکل داشتم. ولی از وقتی عمل کردم، خیلی راضی‌ام. فعالیت‌های ورزشی مثل استخر، دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی رو راحت انجام می‌دم. با چند کیلومتر پیاده‌روی هم اصلاً احساس خستگی نمی‌کنم ...
جناب آقای امید گله بسیاری
سال کاشت 1399

جهت کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره رایگان با ما در ارتباط باشید

شما همراهان گرامی می‌توانید برای دریافت اطلاعات کامل‌تر، بهره‌مندی از مشاوره تخصصی رایگان و آگاهی از هزینه جراحی پیوند پای مصنوعی، فرم زیر را تکمیل نمایید. همچنین، برای ارتباط مستقیم با شرکت همیار طب لیان و طرح پرسش‌های خود، می‌توانید از طریق راه‌های ارتباطی درج‌شده با ما در تماس باشید.

09199069391